prawie
Encyklopedia PWN
prawo kanoniczne
obowiązujące w Kościołach zbiory ujętych w kanony norm postępowania; także nauka o tych normach.
[łac. canon ‘miara’, ‘reguła’],
zespół norm regulujących stosunki związane z działalnością gospodarczą, tradycyjnie z wyłączeniem rolnictwa.
zespół norm regulujących stosunki prawne związane z lotnictwem i przestrzenią powietrzną.
zespół norm regulujących problemy wywołane obowiązywaniem w poszczególnych państwach odrębnych systemów prawnych w dziedzinie szeroko rozumianego prawa cywilnego.
zespół uprawnień przyznanych podmiotowi prawa przez obowiązujące prawo, służących zabezpieczeniu jego interesów i dających mu pewną swobodę kształtowania stosunków prawnych;
część prawa własności intelektualnej zawierająca przepisy wydane z myślą o ochronie interesów twórców i dotycząca stosunków prawnych związanych z tworzeniem, korzystaniem z utworów i ich ochroną;